Hoe te reageren op wat er in de wereld gebeurt

Wat een jaar, 2020.

Er gebeurt van Alles in de wereld. 

Of, liever gezegd, er komt van alles aan het licht in de wereld. 

Grote branden, een pandemie, racisme, vrijheid beperkende overheidsmaatregelen.

Het is nogal wat. 

In een wereld verbonden door internet, komen wereldwijde meningen van overal naar je toe. 

Mensen die voor zijn, of tegen. 

Mensen die in angst zijn, of woedend, grappen maken, of juist rustig blijven. 

Mensen die de straat op gaan om te protesteren.

Mensen die hun social media kanalen gebruiken om bij te dragen aan wat zij geloven dat het best is nu voor de wereld. 

Maar hoe nu zelf om te gaan met al dat gebeurt?

---

Het is makkelijk in deze tijd om je mee te laten nemen door wat anderen vinden, zeker als die anderen wat gelijkgestemd zijn. 

Makkelijk te geloven dat je iets móet doen, of zeggen. 

Misschien voel je zelfs wel een push, of een soort schuldgevoel of angst van waaruit je het juiste probeert te doen / zijn. 

Misschien maakt dit, dat je gelooft mee te moeten doen met een protest, of dat je in jouw communicatie naar de buitenwereld het moet hebben over bepaalde events die in de media zijn. 

Misschien maakt het dat je je de hele tijd bezig houdt met informatie van buiten, hoewel het je eigenlijk vooral onrustig maakt. 

Ik denk dat die buitenwereld met al zijn luide stemmen niet de plek is om jouw acties vanuit te bepalen.

Ja, laat je vooral inspireren, en verbind je met mensen die echt op jouw golflengte zitten. 

Ja, andere mensen kunnen je zeker in contact brengen met nieuwe ideeën en zienswijzen. 

Maar, ik denk dat het in deze tijd voorál van belang is steeds weer eerst je eigen wijsheid te vinden en volgen. 

Steeds weer af te stemmen op wat werkelijk kloppend voelt voor jou.

En jezelf toestemming te geven dat te volgen, ook al lijkt het heel anders te zijn dan wat anderen om je heen doen of vinden. 

Er zijn geen regels. 

Er is niet één manier van omgang met dit alles die goed is voor iedereen. 

Je bent niet pas een goed mens als je het goed doet volgens wat een ander vindt dat goed is. 

Ik geloof wel dat wat uit jouw hart, jouw ziel, jouw wijsheid komt, een enorme bijdrage is voor de wereld. 

Dat dát precies is wat jij bij te dragen hebt. 

En dat kan van alles zijn!

Wat het is, weet alleen jij. 

Voor de één is het op social media iets posten over racisme. 

Voor een ander is het er juist niet over hebben, of er misschien zelfs helemaal niet mee bezig zijn en lekker in de tuin rondharken. 

Voor weer een ander is het met een protest mee lopen. 

Of is het boodschappen doen en koken en voor een rustige thuishaven zorgen. 

Laten we eren wat waar is voor onszelf, en eren dat een ander handelt naar wat op dat moment waar is voor die ander. 

Elkaar veroordelen of bevechten, daarmee houden we onszelf en elkaar in angst en verwarring. 

Onze eigen waarheid volgen, en in compassie naar de ander zijn, schept ruimte voor vrede. 



Voor mijn hart zijn de huidige gebeurtenissen geen verrassing. 

Is deze tijd al zo lang aangekondigd. 

Deze tijd waarin de disbalans die al heeel lang op aarde rondwaart aan het licht komt. 

De disbalans in omgang met de natuur, de dieren, met elkaar en met onszelf, is al die tijd al aanwezig geweest. 

Misschien onzichtbaarder, maar zeker wel voelbaar. 

Mijn hart zegt me dat er nog veel meer aan het licht gaat komen. 

En dat de enige weg om vrede te creëren in dit alles, de weg naar binnen is, naar jezelf. 

Naar vrede in je hart, in je hoofd, in je huis. 

Dat is de vrede van waaruit je vanzelf de acties gaat nemen die jouzelf en jouw wereld welzijn brengen. 

Ik zie voor me dat hoe meer mensen die vrede in zichzelf cultiveren, hoe makkelijker balans ook in de wereld herstelt. 

Voor mij is dat de grootste helende kracht, een mens in verbinding met zichzelf, met de vreugde, de wijsheid en de rust. 

Dat is de plek van waaruit geïnspireerde actie en ideeën ontstaan. 

De plek van waaruit een nieuwe wereld ontstaat. 

Het is makkelijk nu met alles dat er gebeurt om met angst mee te gaan. 

Angst nodigt uit tot gevecht, tot verdeeldheid.

Misschien gevecht tegen anderen die daadwerkelijk misbruik maken, waardoor het gevecht gerechtvaardigd lijkt. 

Maar het is nog steeds gevecht. 

En vecht je tegen die buitenwereld, dan zal die buitenwereld terug blijven vechten naar jou.

Betekent dit dat er niets gezegd of gedaan kan worden? In relatie tot de disbalans die aan het licht komt?

Helemaal niet! 

Ik denk dat waarachtige stemmen en acties nu juist van belang zijn. 

Maar hoe krachtig als deze komen vanuit rust, liefde, aanwezigheid en wijsheid. 

En vergis je niet, liefde heeft soms een fluffige reputatie, maar werkelijke liefde is ook onbeschaamd helder en duidelijk.  

Het vuur waarmee werkelijk liefdevolle acties en woorden komen is mijn inziens krachtiger dan welk gevecht vanuit angst of haat of veroordeling dan ook. 

Mijn taak, mijn bijdrage, als coach, en vanuit mijn hart, is uitnodigingen leggen naar die vrede.

Naar die vrede allereerst in jou. 

Omdat ik weet, dat jij in staat bent tot wonderen, en deze als vanzelf naar buiten komen als jij je in welzijn bevindt met jezelf. 

Dus, bij een volgende vlaag disbalans uit die buitenwereld: Neem eerst eens wat diepe ademhalingen, connect met je lijf. 

Doe wat je nodig hebt, zorg voor jezelf en jouw balans. 

En voel dan, wat kloppend is voor jou. 

Welke impuls komt er vanuit jouw stilte? 

Wat is nu het meest liefdevol voor jou?

Daarnaar luisteren en handelen is, in mijn ogen, het mooist wat je de wereld kan bieden. ​​